niedziela, 21 czerwca 2015

Akara pomarańczowopłetwa

Akara Pomarańczowopłetwa - ryba akwariowa fot.picstopin.com
Akara pomarańczowopłetwa (Andinoacara rivulatus) – endemiczny, agresywny gatunek ryb akwariowych z rodziny pielęgnicowatych.

Pochodzenie

Ryby pochodzą z Ameryki Południowej gdzie zamieszkują tereny Peru i Ekwadoru. Zasiedlają strumienie, wody stojące oraz główne koryta w delcie rzek Tumbes i Esmeraldas.

Charakterystyka, płeć i usposobienie

W akwariach osiągają ok 15-20 cm długości  (w naturze 20-30 cm). Charakteryzują się dość dużą głową, pyskiem o grubych wargach, dużymi oczami z żółtą obramówką. Głowa i przednia część tułowia ubarwiona na jasnobrązowo. W okolicy warg oraz na pokrywach skrzelowych występują nieregularne pasy i kropki. W środkowej części zielonkawo-niebieskawego tułowia przebiegają dwie pionowe pręgi, które w górnej części połączone są czarną kropką. Na pozostałej powierzchni ciało pokryte jest zielonymi i niebieskimi kropkami. Kolor płetw granatowy, fioletowy. Płetwa grzbietowa i ogonowa przyozdobiona pomarańczową obwódką.
Samce są zdecydowanie większe od samic oraz mają dłuższe płetwy grzbietową i odbytową. Z wiekiem pojawia się u nich dużych rozmiarów garb tłuszczowy. Warto wspomnieć, że garb ten w środowisku naturalnym rozwija się tylko w okresie rozrodu natomiast w akwariach jest stale widoczny.
Ryby pływają we wszystkich partiach wody. Uchodzą za bardzo agresywne dlatego nie powinny być trzymane z rybami mniejszymi od siebie.

Odżywianie

Ryby wszystkożerne i mało wybredne. Zalecane podawanie dobrej jakości pokarmów w pałeczkach i uzupełnianie diety pokarmami żywymi np. siekaną dżdżownicą, krewetkami, małżami oraz pokarmami roślinnymi np. groszkiem, szpinakiem. Należy unikać pokarmów o dużej zawartości białka takich jak serca wołowe czy innych czerwonych mięs, które szkodliwie wpływają na układ pokarmowy tych pielęgnic.

Akwarium

Akary pomarańczowopłetwe wymagają co najmniej zbiornika o długości 150 cm, z miękkim, najlepiej piaszczystym podłożem oraz licznymi dekoracjami w postaci korzeni i płaskich kamieni, które posłużą im jako miejsce do odbycia tarła. Jeżeli planujemy towarzystwo innych ryb to musimy zapewnić im tyle kryjówek ile to tylko możliwe. Pomimo, że najpewniej tym zabiegiem nie wyeliminujemy całkowicie agresji Akar to przynajmniej nieco ją rozproszymy. Akwarium najlepiej zacienić roślinnością pływającą. Roślinny zakorzeniające się w podłożu prędzej czy później zostaną wykopane. Należy wybierać gatunki, które rosną przymocowane do dekoracji, takie jak np. Anubias, Mikrozorium oskrzydlone, które mają znacznie większą szanse na przetrwanie. Akary pomarańczowopłetwe są rybami dość wrażliwymi na zanieczyszczenia wody, dlatego też niezbędny jest wydajny filtr biologiczny oraz częste podmiany wody.
Z reguły są to ryby bardzo agresywne i terytorialne, o ile nie posiadamy ogromnego akwarium to wskazane jest trzymanie pojedynczej sztuki lub dobranej pary. W większych zbiornikach (powyżej 650 litrów) mogą być trzymane razem z innymi dużymi pielęgnicami, zbrojnikami i sumami. Dobrym towarzystwem będą tez bardziej aktywne gatunki np. Brzanka Rekinia, Brzanka Wielka czy niektóre piraniowate. Nie należy ulegać pokusie trzymania pary Akar pomarańczowopłetwych w akwarium towarzyskim, ponieważ jak tylko przystąpią do tarła w zbiorniku rozpęta się piekło.

Rozmnażanie

O ile uda nam się dobrać odpowiednią parę to samo rozmnażanie jest stosunkowo łatwe. Sam proces dobierania w pary może być jednak ryzykowny. Jeżeli w tym samym czasie wpuścimy do akwarium samca i samicę to z dużym prawdopodobieństwem samica zostanie zabita. Część hodowców oddziela ryby przeźroczystym materiałem do czasu aż przyzwyczają się do siebie co następuje po kilku tygodniach. Znacznie łatwiejszą metodą jest zakup grupy młodych ryb i pozwolenie im na dobranie się w pary. Jak tylko utworzy się para, pozostałe ryby koniecznie odławiamy gdyż najpewniej zostaną zabite podczas tarła. Akwarium przygotowujemy jak wyżej. Woda powinna być miękka i kwaśna o pH 6,5-7.0 i temperaturze 24-27°C. Do natleniania wody wystarczy kostka napowietrzająca. Koniecznie umieszczamy płaskie kamienie na których ryby chętnie składają jaja. Ryby stymulujemy do rozrodu podając im duże ilości żywego i mrożonego pokarmu.
Ryby stają się dojrzałe płciowo mając około 10-15 cm. Do tarła można je zachęcić większą podmianą (30-50%) nieco chłodniejszej wody. Para w swoim rewirze wybiera i oczyszcza miejsce do tarła. Może to być np. płaski kamień, duża doniczka lub wykopany w podłożu dołek. Tarło odbywa się w sposób podobny do wielu innych pielęgnic, samica składa jajeczka w linii po czym ustępuję miejsca partnerowi, który zapładnia ikrę. W ten sposób może zostać zapłodnionych do 400 jaj. Wylęg następuje po ok 3-4 dniach. W tym czasie samiec broni terytorium a samica opiekuje się ikrą. Po wylęgu narybek przenoszony jest do wcześniej wykopanego w podłożu dołka gdzie pozostaje do czasu aż zacznie swobodnie pływać. Zazwyczaj trwa to 6-8 dni. Młode mogą być karmione artemią, larwami komarów czy rozdrobnionym pokarmem suchym. Nie zaleca się oddzielania ich od rodziców przez co najmniej 6 tygodni.

1 komentarz:

  1. Martynko! Ale prężnie publikujesz! Już masz mnóstwo wpisów. Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń